Karel Schoeman skryf in sy boek: Die herfs kom altyd as ‘n dreigement, die ligte karteling van die rand van ‘n blaar, die koelheid van die lug en die vergang van die blomme. Die dae word korter en killer en die ure van hulle samesyn verminder.
Hy herinner ons dat verandering nie staties is nie. Skakerings van rooi en bruin en oranje vertel die storie van oorgange maar ook van verganklikheid. Dis in die tyd wat ons intree in die Groot Lydingsweek. As gelowiges vertel ons mekaar die storie van Jesus se laaste paar dae en hoe sy lewe en dood ons ook laat nadink oor ons eie lewe, en ons eie verganklikheid.
Dis in hierdie dae wat ons ook reflekteer oor wat regtig saak maak en oor wat regtig belangrik is. Ons vrae vir onsself af wat dit is waarvan ons meer moet doen en meer moet vier. Ons vra ook vir onsself af waarvan ons minder moet doen en wat ons moet afhandel en wanneer ons moet aanbeweeg.
Mag jy met ’n oop hart en oop gemoed hierdie Lydingsweek ingaan en dalk vir die eerste keer in ‘n lang tyd nuwe ou vrae vra oor jouself. Mag jy ook in die voetspore volg van Hom wat kom sterf het sodat ons kan lewe.
Ek lees graag ’n gedig van Padarig O’ Tuama
Jesus,
person of privacy and publicity
popular — for a while — but not populist;
you held your centre,
based on what you understood to be your call.
Help us to hear a call,
not to greatness, or grandiosity,
not to position or prominence
but to the deepest call of all:
love, creativity and justice.
May this carry us, through
the lauds and lamentations
of our lives.
And may we be faithful to love, creativity
and justice, as you were.
Amen