Psalm 8:2. 2Here, ons Here, hoe wonderbaar is u Naam oor die hele aarde, hoe glansryk alles wat U in die hemelruim geplaas het!
GEDAGTE
Psalm 8 is ‘n lofpsalm, ‘n psalm wat na aanleiding van God se wonderbaarlike skepping lof aan God toebring. Dit is ‘n psalm wat in sy geheel aan God gerig is. Psalm 8 spreek van verwondering en lof oor God as Skepper en die mens se posisie binne die groter skepping.
Het jy al op jou rug gelê en na die pragtige sterrehemel gekyk. So in die stilte van die nag beleef jy God se grootsheid en die stille prag van die naghemel betower jou. Het jy al ’n klomp miere dopgehou en gekyk hoe hulle beweeg en hoe hard hulle werk. Het jy al ’n majestieuse olifant gesien wat met sy groot lyf geruisloos op die aarde loop. Dalk het jy al iewers op ’n rots by die see gesit terwyl die son ondergaan. God se skepping is indedaad iets besonders.
Maar nou kom jy agter in Psalm 8 dat daar iets in die digter gebeur wanneer hy hom so aan die skepping staan en verstom. Wanneer hy voor die wonder van die grootheid van God staan, begin hy ontdek wie hy self is. Dan val dit hom op hoe klein en onbenullig hy regtig is – ’n nietige stofdeeltjie in die grootsheid van die heelal. En so help die grootsheid van God se skepping hom om op sy knieë te kom. Wat is die mens dan? Vra hy homself af. Hierdie mens wat so klein en so nietig is, so bevlek is met sonde en onreg, so dikwels in sy wese boos is, wat is die mens dan, Here, dat U hom sou liefhê? Dat U hom ’n ereplek in hierdie grootse skepping gegee het, sodat hy dit namens U moet bestuur. Wat is die mens, dat U selfs u Seun gestuur het om hom te bevry, terwyl hy tog só verdien het om in die verderf op te eindig?
En so ontdek die skrywer iets waarvan ons ook baie graag in die kerk sing. Ons noem dit ”genade onbeskryflik groot”. En dit maak sy verwondering net groter. Want nou gaan dit nie net meer oor die kompleksiteit en wonder van die skepping nie, maar eindeloos meer oor die Skepper self. Oor sy eindelose deernis en liefde vir jou. En dis daar, waar jy jouself leer ken, wat geloof regtig begin en die vrae bietjie opdroog. Dis waar geestelike groei begin – op daardie punt van absolute verwondering…
GEBED
O Heer my God as ek in eerbied wonder en al U werke elke dag aanskou. Die son en maan, die aarde sterre wolke wat U so onderhou. Dan moet ek juig my Redder en my God. Hoe groot is U. Hoe groot is U. Amen