Fillippense 1:21. “Want om te lewe, is vir my Christus, en om te sterwe, is vir my wins.”
Ek het die afgelope tyd gesien wat Luitenant Kolonel Charl Kinnear,van Bishop Lavis, die polisieman wat onlangs doodgeskiet is, se familie van hom gesê het. Ek onthou lank gelede ook ’n brief wat ’n jong polisieman kort voor sy dood aan sy ouers en sy vrou wat ’n baba verwag het, sy broer en suster en ander familielede geskryf het. Hy is ook dood tydens sy stryd om misdaad te bekamp.
Hy het geskryf: “Aan my ouers, dankie vir die 25 jaar wat pa en ma lief was vir my en dat julle altyd omgegee het en my soveel keer gehelp het. Veral pa vir dit wat pa beteken het, en ma se geloof in God het ma aan ons almal oorgedra.”
Daarna bedank hy sy vriende en familie, en ook die Superintendent van die Polisie, sy kollegas, en ook uiteindelik sy vrou met wie hy getroud was. “Aan my meisiekind”, sê hy, “vir die jare wat jy myne was. Dankie dat jy my so lief gehad het, en my altyd bygestaan het in my werk en in my besluite. Dankie dat jy my vrou geword het – my gelukkigste dag. Ek weet ek was nie altyd die maklikste mens nie, maar ons liefde het altyd geseëvier. Ek moet dankie sê vir my kind, ek weet jy sal mooi na hom kyk. Net altyd die beste vir hom gee. Wanneer jy hom in jou arms vashou die eerste keer, gee vir hom ’n soen van my af, ek sal nie ver wees nie, ek sal heeltyd daar wees.” En hy sluit af deur te sê: “Ek wil vir God dankie sê vir die tyd op aarde. Dankie vir ouers en familie wat lief is vir my. Dankie vir ’n dierbare vrou en kind. Seën U hulle en bewaar U hulle tot ons eendag weer ontmoet.”
Dit is ’n roerende brief. Gelukkig het baie mense nog tyd voor hulle weg geneem word om die dinge wat op hulle hart is, te sê. Maar wat van ons? Maak tog tyd om dit betyds te sê vir die mense vir wie jy dit wil sê. Ek dank die Here vir gesinne wat ek ken in ons gemeente, en ook elders wat vir mekaar omgee en wat lief is vir mekaar. Dit gee vir ons hoop vir die toekoms.
Ek het op die volgende gebed afgekom van ’n ouer aan sy kinders: “God van wysheid, God van lig, leer ons om ons kinders te verstaan en mag hulle ons verstaan, sodat ons mekaar mag leer. Maak ons sensitief en bedagsaam wees, en terwyl ons saam in liefde groei, laat ons groei in bewustheid van U dat ons saam met U seën oor ons kinders mag ondervind.”
Ek het gedink aan wat Ebba Bowley gesê het: Die mens sterf nie, ‘n mens dink so maar dit is nie so nie. Wat ons “lewe” noem, is soms soos ’n wandeling, ons loop en loop. Somtyds het ons iemand hier langs ons, maar baie kere loop ons alleen. Somtyds loop ons gemaklik, en ander kere moeilik. Dan kom daar ’n dag wanneer alles verander en iets heeltemal nuuts begin en dan het ’n mens nie meer dieselfde behoeftes as voorheen nie. ’n Mens leef dit af en laat dit agter bly en ons gaan verder. Dit noem ’n mens “sterf”. Mag elkeen van ons terwyl ons die lewe het, voluit en met dankbaarheid leef en met goeie verhoudings met die naby aan ons.
Gebed
Here, dankie vir U genade vir mense wat U vir ons gee. Gee dat ons in liefde leef. Gee dat ons verhoudings sal regstel.
Amen