Dis is die dag van die Here… die dag waar ons as kerk ook die opstanding vier. Mag dit vir jou ’n baie geseënde Sondag wees.
Ons staan vandag stil by Jesus se vyfde kruiswoord. Voordat Hy Sy laaste asem op Golgota uitgeblaas het, lees ons in Johannes 19:28 : “Hierna het Jesus, met die wete dat alles klaar volbring is en sodat die Skrif vervul kan word, gesê: “Ek is dors.”
Ek is dors. Het jy al ooit iemand desperaat hoor uitroep “Ek is dors!” Kan jy terugdink wanneer jy die dorste in jou lewe was, waar jy alles sou gee om net ’n slukkie water te kan kry? So tref ons vir Jesus aan. Na 16 ure van hengse pyn aan die kruis op Golgota, sê Hy: “Ek is dors”
Dors, of om dors te wees, is immers die mees menslike, mees fisiese behoefte. Dit geld vir alle lewende organismes, mense, diere, plante, ens. Dat Jesus ook dors word en daardeur Sy volledige menswees bewys, sien ons alreeds in die gesprek met die Samaritaanse vrou in Johannes 4. Hy sit by die put en vra vir die vrou: “Gee vir my ’n bietjie water om te drink.”
En dan ook weer hier aan die kruis waar Hy in menslike nood, gedehidreer deur die intense ervaring, uitroep en uitroep: “Ek is dors, gee my asseblief iets om te drink.” Met die vorige kruiswoord, toe Jesus uitgeroep het: “My God, my God waarom het U my verlaat?”, het ons iets gesien van Jesus se alleenheid, sy Godsverlatenheid. Dit was ’n intense emosionele en geestelike uitroep van die een wat volledig mens en God was. Hier hoor en sien ons iets van Jesus se menslikheid. Hy is volledig mens met menslike behoeftes soos pyn, lyding en emosionele laagtepunte. Juis daarom verstaan Hy ons menslikheid, gebrokenheid, pyn en nood so goed.
Hy kan juis, omdat Hy volledig mens is, daarmee identifiseer en ons met volle begrip daarin bystaan. Maar ook op geestelike vlak, Hy weet ook baie goed van ons geestelike dors. Van ons dors na God, ons dors na ’n dieper wandel saam met God, van ons behoefte aan geestelike bevryding en ’n vol geestelike lewe. Daarvoor hang Hy aan die kruis, om ook ons geestelike dors te les. Soos Hy ook op geestelike vlak, die dors van die Samaritaanse vrou kon les, Johannes 4:13: “Maar Jesus antwoord haar: “Elkeen wat van hierdie water drink, sal weer dors kry; maar wie van die water gedrink het wat Ek hom sal gee, sal in alle ewigheid nooit dors kry nie. Nee, die water wat Ek hom sal gee, sal in hom ‘n fontein wees met water wat opborrel en vir hom die ewige lewe gee.”
In ons liedboek is ’n pragtige vers in lied 399: in die pyn, daar aan die kruishout, klink sy woorde sewe keer – woorde van vergifnis, liefde en aanvaarding deur die Heer. Ook die woorde van alleenheid: “Ek het dors!” Dis is volbring, ek gee my gees oor en sy hoof sak op sy bors.
Here, dankie dat U my dors verstaan, omdat U self dors was.
Amen.