Hebreërs 11:4. “Omdat Abel geglo het, het hy ’n beter offer aan God gebring as Kain. Vanweë Abel se geloof het hy van God bevestiging ontvang dat hy ’n opregte man is, want God het sy offers aangeneem; en deur dieselfde geloof spreek hy nou nog, al is hy reeds dood.”
Iemand het onlangs vir my gesê: “As die Vader my vanaand kom haal, sal my eerste woorde aan Hom wees. Dankie Here vir 53 wonderlike jare wat U aan my gegee het.” Ons kan waarskynlik almal ’n vriend, familielid of ’n onderwyser aanhaal wat dinge gesê het wat ’n mens vir altyd sal by bly.
Ek gaan die ding doen het Ester altyd gesê. As ek omkom, moet ek maar omkom het ’n kennis van my gereeld kwyt geraak en ’n ander een het weer dikwels gesê dat ’n mens met net een mes en een vurk op een ’n slag ka eet, op een bed kan slaap en met een motor kan ry – waarom sal ek dan jaag na ’n oorvloed van dinge wat ek tog eendag gaan verloor. Dit gee perspektief. Iemand in ons gemeente het teenoor my gesê dat omdat hy swaar groot geword het, en ten spyte van die feit dat hy nou geld het, hy weet dat indien die Here alles nou van hom weg neem hy en sy vrou weer met min sal kan klaar kom en ook daardie pad sal kan loop.
‘n Skrywer waarvoor ek baie lief is, Paulo Coelho, het toe hulle vir hom vra wat moet hulle eendag op sy grafsteen moet skryf, gesê: “He died while he was still alive”. Hy het gesterf terwyl hy nog gelewe het.
En so kan mens aangaan met baie “post-mortens”. ’n Groot onderwysman het gesê: “Grootheid lê in nederigheid”. Mens kan gerus onthou om God te dank vir elke dag. Om onbevrees te staan by jou oortuigings. Om daagliks voluit te lewe, om jou aardse besittings nie te oorskat nie, om nederig te bly en so kan ek aangaan. In Hebreërs 11:4 lees ons dat vanweë Abel se geloof het hy van God bevestiging ontvang dat hy ’n opregte man is. Deur dieselfde geloof spreek hy nou nog, al is hy reeds dood.
Dit laat mens dink aan Henry Wadsworth Longfellow se woorde: “Lives of great men, all remind us that we cannot make our lives sublime, and departing, leave behind us, footprints on the sands of time”. Ons los spore in die sand van die tyd.
Nadat Jesus sy laaste asem uitgeblaas het lees ons in Lukas 23:7: “Toe die offisier sien wat gebeur het, het hy God geprys en gesê: Hierdie man, was werklik onskuldig”. En Markus het gehoor dat die offisier ook gesê het: “Hierdie man was werklik die Seun van God”, Markus 15:39. As dit maar net een dag van my en jou gesê kan word, dan dink ek was dit genoeg.
Gebed
Here elkeen van ons trap spore in die sand. Gee vir ons die genade om in die regte koers, en in die regte rigting met waardigheid te loop, sodat hierdie spore nageloop kan word. Dankie vir hulle wat voor ons uitgeloop het, in wie se spore ons kan naloop. Amen.