Matteus 16: 24-25. Toe sê Jesus vir sy dissipels: As iemand agter My wil aankom, moet Hy homself verloën, sy kruis dra en my volg, want wie sy lewe wil behou, sal dit verloor, maar wie sy lewe ter wille van My verloor, sal dit terugkry.
Hoe kies ons ons lewenspaaie? Dit word baie dikwels bepaal deur die berekeninge watter pad ons die maklikste en vinnigste by ons doelwit of bestemming sal uitbring. In vandag se teksgedeelte kom daag Jesus hierdie gedagte uit wanneer Hy ons roep om hom te volg. Jesus se lewe was gekenmerk deur sy gesindheid van voortdurende opoffering. Wanneer Paulus in Filippense 2 hieroor skryf getuig hy van God wat homself as’t ware verneder het “deur die gestalte van ‘n slaaf aan te neem en aan mense gelyk te word” waarna Hy homself nog verder verneder deur te ly en te sterf. En dan moedig Paulus ons aan om met hierdie selfde gesindheid te lewe. Ons lees gewoonlik vandag se teks en stel ons in om van tyd tot tyd die ongemak te ervaar wat ons verwag. Ons moet net vasbyt en daardeur leef. Ek dink ons mis die punt. Wanneer Jesus in Matteus en Paulus in Filippense vandag met ons praat gaan dit oor ’n keuse vir ’n leefwyse. Die boodskap is nie dat ons na die beste van ons vermoë lyding en ongemak vir kort tye moet probeer verduur nie. Eerder dat selfverloëning en kruis dra ons by ‘n diep vrede en nuwe lewensvooruitsigte uitbring. Wat is hierdie vurk in die pad waarvoor jy in die lewe staan? Moenie net die maklikste uitweg kies wat die minste van jou gaan vra, of vaskyk in die moeilike weg omdat jy nie kans sien om die lyding en uitdagings daarin te verdra nie. Dit is miskien juis hierdie weg wat vandag tot groot seën vir jou en ander kan wees.
Gebed
God, gee my die integriteit … om reg bo selfbelang te plaas; ander se nood bo my eie gerief; die dinge van die gees bo materiële belang. Here, leer my om nie altyd korttermyn plesier te soek ten koste van edeler doelwitte op die langtermyn nie. Here, leer my om die beginsels bo gewildheid te plaas, en, Here, o Here, vir U bo enigiets anders. Amen.